Atopik hastalıkların tanısında klinik bulgularla laboratuar testlerinin korelasyonu önemlidir. Bu çalışma, allerjik hastalıkların tanısında, çevresel alerjen sp IgE düzeylerinin deri testleri ile korelasyonunu saptamak için planlanmıştır. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD, Solunum-Alerji BD tarafınca immunoterapi uygulanan ve Kasım 2005-Temmuz 2008 tarihleri arası spesifik IgE ve deri prick testi ile değerlendirilen 172 olgunun test yanıtları ve bu yanıtlara etki eden faktörler araştırılmıştır. Hastaların erkek/kız oranı 1.6, ortalama yaşı 12.5±3.6 yaş (5-20 yaş), ortalama yakınma başlangıç yaşı 6,9±3,5 yaş (0-16 yaş) olarak saptandı. Sp IgE olguların %96.3’ünde pozitif bulundu. Ailede atopi varlığı (p=0.258) ve cinsiyet (p=0.941) ile yakınmaların başlangıç yaşı arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. Küf mantarları dışında diğer tüm alerjenlerin sp IgE seviyeleri ile aynı alerjenlere karşı oluşan deri pozitiflikleri arasında anlamlı ilişki saptandı. Olguların hastalık başlangıç yaşı arttıkça, ot polenleri (p=0,000) ve hububat polenleri (p=0,000) deri testi pozitiflikleri artış gösterirken, d1-d2 serum sp IgE düzeylerinde ve deri testi pozitifliklerinde azalma olduğu gözlendi. Ailede atopi olmayan olgularda, serum d1 ve d2 düzeylerinin ve d1 deri testi pozitifliğinin belirgin daha fazla olduğu saptandı (p<0.05). Serum alerjen-spesifik IgE düzeyleri, çocukluk çağı atopik hastalıklarında, diğer laboratuar testleri ve klinik bulgularla korelasyon gösteren önemli bir tanı metodudur.

Objectives:The correlation of clinical data with laboratory tests is important in diagnosing atopic diseases. This study was planned to investigate the correlation of environmental allergen specific IgE levels and skin test methods in diagnosing atopic diseases. Methods:The study comprised 172 patients who had undergone immunotherapy for allergic diseases between November 2005 and July 2008, and had been evaluated with serum specific IgE levels and skin prick tests. Results:The male/female ratio was 1.6, with a mean age of 12.5±3.6 years (range 5-20 years), and mean age of onset of allergy symptoms at 6.9±3.5 years (range 0-16 years). The sp IgE of 96.3% of the patients was positive. No significant link was found between the age of onset and the existence of atopy in the family (p=0.258), nor the subject gender (p=0.941). Except for molds, all allergens had significant correlations between their serum sp IgE levels and skin test positivities. As the age of onset increases, grass pollens (p=0,000) and cereals pollens (p=0,000) skin test positivities were found to increase, in contrast to the decrease of d1-d2 serum sp IgE levels and skin test positivities. In the patients without any atopy case in the family, serum d1 and d2 sp IgE levels and d1 skin test positivity were found to be higher (p<0.05).

Amaç: Kronik bel ağrısında muhtemel bir etken olarak epidural varisleri belirtmek, potansiyel olarak genişlemiş epidural varislere olabilecek hastalığı olanlarla ilgili farkındalık yaratmak amacı ile literature gözden geçirilmiş ve 25 yaşında epidural varislere bağlı kronik bel ağrısı olan bayan hasta sunulmuştur. Konu hakkındaki bilgilerin özeti: Epidural venöz varisler nadirdir ve sıklıkla gözden kaçmaktadır. Venöz basınçta artış oluşan durumlarda (gebelik, karaciğer yetmezliği, konjestif kalp yetmezliği, obezite, ve diğerleri) epidural venlerde asemptomatik genişleme oluşabilmekte ve bu durum lomber bölgede kitle benzeri lezyon oluşumuna neden olabilmektedir. Sonuç: Epidural varisler bel ağrısı ayırıcı tanısında yer almalıdır. Yükselmiş venöz basıncı olan hastalar bu bölgede ağrı açısından risk altındadır.

Objective: To highlight epidural varices as a possible cause of chronic low-back pain, and to raise awareness that this may occur in any patient with a condition that potentially involves dilated epidural veins we have reviewed the literature and reported a 25-year-old female with chronic low-back pain due to epidural varices. Summary of Background Data: Epidural venous varices are rare and often go unrecognized. Patients with conditions that involve increased venous pressure (pregnancy, hepatic failure, congestive heart failure, obesity, among others) may exhibit asymptomatic dilatation of the epidural veins. which may eventually form a mass-like lesion in the lumbar area. Conclusion: Epidural varices should be included in the differential diagnosis for low-back pain. Patients with elevated venous pressure are at increased risk for pain in this region.

Sindirim bozuklukları, sağlık alanında en sık görülen sorunlar arasında olmaya devam etmektedir. Diyetle yüksek kolesterol ve yağ alımı, çok baharatlı yiyecekler, alkol, nikotin ve kafein tüketimi mide asit salgılarını uyarıcı etki göstermektedir. Sebze ve meyve tüketimi ve diyet posası alımının, gastrointestinal sistemin çeşitli hastalıklarına karşı koruduğu bilinmektedir. Gastroözofageal reflü hastalığı, hiatal herni, gastrit, peptik ülser ve dumping sendromu, sindirim sisteminin bazı bozukluklarıdır. Hiatal herninin diyet tedavisinde, reflü veya özofajit görülen hastalarda semptomların azaltılması hedeflenmektedir. Dispepsi (hazımsızlık), sıklıkla üst gastrointestinal sistem semptomlarının tanımlanmasında kullanılan genel bir terimdir. Gastrit ve peptik ülserin en sık görülen nedeni, helicobacter pylori enfeksiyonudur. Mide ve onikiparmak bağırsağı ülserlerinde mide mukozasının kronik inflamasyonundan ve atrofik gastritin bazı türleri ile mide kanserinden sorumlu olduğu düşünülmektedir. Dumping Sendromu, genel olarak mide boşalmasının normal regülasyonu ve öğüne olan sistemik yanıtın bozulması sonucu olarak ortaya çıkmaktadır. Gastrointestinal bozuklukların tıbbi yönetimindeki ilerlemeler çoğunlukla katı düzeydeki tıbbi beslenme tedavisi gereksinimlerini ortadan kaldırmıştır. Günümüzde üst gastrointestinal sistem bozukluğu olan hastalarda beslenme tedavisinin bireye özgü ve geçmişe oranla çok daha etkili olduğu bilinmektedir.

Digestive disorders persist to be among the most common problems in health care. The consumption of high cholesterol and dietary fat intake, highly spicy foods, alcohol, nicotine, caffeine provoke gastric acid secretions. The consumption of vegetable and fruit and dietary fibre intakes are known to protect the gastrointestinal tract against various diseases. Gastroesophageal reflux disease, hiatal hernia, gastritis, peptic ulcers and dumping syndrome are some of the gastrointestinal system disorders. Dietary therapy for hiatal hernia is aimed at decreasing symptoms in patients who have reflux or esophagitis. Dyspepsia (indigestion) is a general term that is frequently used to describe common symptoms of upper gastrointestinal tract. The most common cause of gastritis and peptic ulcers is helicobacter pylori infection. It is responsible for chronic inflammation of the gastric mucosa, for gastric and duodenal ulcers, and for some forms of atrophic gastritis and gastric cancer. Dumping syndrome usually occurs as a result of a loss of normal regulation of gastric emptying and systemic responses to a meal. Progress in the medical management of gastrointestinal disorders has mostly eliminated the need for this strict level of medical nutrition therapy. Today, nutritional therapy for patients with upper gastrointestinal system disorders is more specific for a patient, and far more effective than in the past.

Apikal hipertrofik kardiyomyopatide magnetik rezonans görüntülemenin önemi Apikal hipertrofik kardiyomyopati (HKM) sol ventrikülün genellikle apeksinde myokard kalınlaşmasına neden olan hipertrofik kardiyomyopati çeşididir. Tanısı elektrokardiogramda (EKG) özellikle midprekordiyal derivasyonlarda tipik derin T negatifliğinin varlığı ve ventrikulografi, manyetik rezonans görüntüleme (MRG), bilgisayarlı tomografi (BT) ve ya ekokardiografide tipik maça benzeri görüntünün görülmesi ile konur. Kontrastsız ekokardiyografi günlük pratikte kullanılan ilk tanı metodudur. Buna rağmen apeksin görüntülenmesinde kısıtlılıkları bulunmaktadır ve apikal HKM tanısı atlanabilir. Bu olgu sunumumuzda yetersiz ekokardiyografik bulguları olan ve derin T dalga negatifliği nedeni ile apikal HKM tanısına yönlendiğimiz bir hasta sunacağız.

The differential diagnoses of T-wave inversions are diverse and ischemia, inflammation, electrolyte abnormalities, cocaine use, trauma, and others. Apical hypertrophic cardiomyopathy (HC) is a subtype of HC in which myocardial hypertrophy predominantly involves the apex of the left ventricle. Diagnosis is based on the presence of typical giant inverted T waves in midprecordial derivations (3) and spadelike view in ventriculography, cardiovascular magnetic resonance (MRI) and computed tomography(CT). Non-contrast echocardiography has been the usual first line investigation. However, echocardiography has limitations for visualising the apex and apical hypertrophy and may miss apical HCM. In this case report, we will present a patient with giant T wave inversion and inconclusive echocardiography which lead us to the diagnosis of apical HCM.