TREATMENT RESULTS OF CHILHOOD CONSTIPATION IN TWO DIFFERENT DEPARTMENTS

Objectives:Purpose of our study is to compare the effects of lactulose and magnesium hydroxide on prospectively in patients complaining of constipation in two different departments. Method: A questionnaire was prepared. The questions were asked to the patients and a trourough physical examination was performed in both outpatient clinics. The preferred drug was magnesium hydroxide in pediatric surgery clinic, and lactulose in gastroenterology clinic. Behaviorial information was given to all patients. Patients were called for control on 2 and 10 th weeks after the initiation of the treatment. Results: A total of 43 patients were included in the study. Of these 27 patients referred to pediatric surgery, and 16 patients gastroenterology outpatient clinics. Ten (%39) patients who were treated by pediatric surgery outpatient clinic and 9 (%53) patients who were treated by gastroenterology outpatient clinic had responded to treatment at the second week controls. All the patients who had treatment in the both outpatient clinics had improvement in their symptoms at the tenth week controls. Conclusions: In our study, no significant difference was observed in the treatment of patients with both drugs. However, treatment of constipation be treated with medication alone is probably not enough, we should be in good communication with patients and their families, such as behavior and diet therapy are as important as medication for obtaining good results.

ÇOCUKLUK ÇAĞI KONSTİPASYONU TEDAVİSİNDE İKİ AYRI BİLİM DALININ SONUÇLARI

Amaç: Çalışmamızdaki amaç iki farklı polikliniğe kabızlık şikayetiyle başvuran hastalarda laktüloz ve magnezyum hidroksitin prospektif olarak etkilerini karşılaştırmak ve belli parametreler üzerinden hastalar üzerindeki etkinliklerini araştırmaktır. Metod: Belli parametreler üzerinden kabızlık formları oluşturularak polikliniğe başvuran hastalara bu sorular yöneltildi ve 2. , 10. hafta kontrollerine çağrıldı. Çocuk cerrahisi polikliniğine başvuran hastalara magnezyum hidroksit, gastroenteroloji polikliniğine başvuran hastalara ise laktüloz başlandı. Sonuç: Çalışmamıza toplam 43 hasta dahil edildi. Bunlardan 27 hasta çocuk cerrahisi polikliniğine, 16 sı ise gastroenteroloji polikliniğine başvuran hastalardır. Tedavi başlanan hastaların 2. hafta kontrollerinde çocuk cerrahisinden 10 (%39), gastroenterolojiden ise 9 (%53) hasta tedaviye cevap almıştı. 10. Hafta kontrollerinde ise her iki polikliniğe başvuran tüm hastaların semptomlarında düzelme sağlanmıştır. Tartışma: Çalışmamızda her iki ilacın hasta tedavisi açısından anlamlı bir fark görülmemiştir. Ancak kabızlık tedavisinin sadece ilaç verilerek tedavi edilmeye çalışmasından öte hasta veya hasta yakınıyla iyi bir iletişim içinde olup davranış ve diyet tedavisi gibi ek önerilerin yapılması tedavi sonucunu daha olumlu kılacağını düşünüyoruz.