EFFECTS OF ERYTHROPOIETIN ALPHA ON CIRCULATING CELL POPULATIONS IN AN EXPERIMENTAL MODEL

Objective: In this study we aimed to investigate the effects of erythropoietin alpha on the number of circulating mature endothelial cells (MEC) and circulating endothelial progenitor cells (EPC) in an experimental model. Methods: Twenty-four male wistar albino rats were used for the study. Rats were divided into two groups, 12 of each. Group 1 received vehicle only (0,5 cc serum physiologic/twice a week by intraperitoneal injection for 60 days), while intraperitoneal erythropoietin enjection (1000unit/kg/twice a week week) was administered to group 2. At the end of the study period rats were sacrified and circulating cell populations were measured by flow-cytometric analysis. Mann-Whitney U test and analysis of variance were used for statistical purposes. Results: At the end of the study erythropetin treatment resulted with higher haemoglobin levels as expected. The body weights at the end of the study were also significantly higher in erythropoietin group. Circulating MEC numbers were significantly decreased with erythropoietin administration while circulating EPC s were significantly increased compared to control group. Conclusion:The study showed that treatment with erythropoietin alpha is associated with an increase in EPC number. These findings may suggest that erythropoietin alpha mediated increase in EPC number could be associated in part with the beneficial effects observed in treated patients, irrespective of the rise in hemoglobin levels.

DENEYSEL HAYVAN MODELİNDE ERİTROPOETİN ALFA’NIN DOLAŞAN ENDOTEL HÜCRE POPÜLASYONU ÜZERİNE ETKİLERİ

Amaç: : Bu çalışmada deneysel hayvan modelinde eritropetin alfa (Epo) uygulamasının endotel hasarının bir göstergesi olan dolaşan matür endotel hücresi (MEC) ve endotel progenitör hücre (EPC) sayıları üzerine olan etkileri değerlendirilmiştir. Gereç ve yöntemler: Çalışmamızda 16 adet, ortalama ağırlıkları 300–350 gram olan wistar albino cinsi erkek sıçanlar kullanılmıştır ve her grupta 8 adet sıçan olacak şekilde iki gruba ayrılmışlardır. Grup 1 kontrol grubu olup, çalışma boyunca sadece intraperitoneal enjeksiyon yoluyla 0,5cc. serum fizyolojik haftada 2 gün uygulanmıştır. Grup 2’ ye ise çalışma süresince eritropoetin alfa 1000ünite/kg/hafta dozu iki güne bölünmüş olarak intraperitoneal enjeksiyon yoluyla uygulanmıştır. 60 günlük çalışmanın sonunda hayvanlar sakrifiye edilerek alınan kan örneklerinde flow-sitometrik olarak EPC ve MEC sayıları değerlendirilmiştir. Sonuç: Çalışmanın sonunda, eritropetin alfa alan grupta hemoglobin seviyeleri dbeklendiği üzere yüksek çıkmıştır. Eritropetin alfa uygulaması sonucunda dolaşan MEC sayılarında anlamlı azalma saptanırken, EPC sayılarında ise anlamlı artış saptanmıştır. Özet: Eritropetin alfa, çalışmamızda kullanılan doz ve sürede EPC sayısında artışa sebep olmuştur. Eritropetin alfa uygulaması sonucunda EPC sayılarında artış olması, bu molekülün hemoglobin düzeylerini arttırıcı etkisinden bağımsız olarak saptanan yararlı etkilerini açıklayabilir.