DIAGNOSTIC VALUE AND FEASIBILITY OF ULTRASONOGRAPHY IN ULNAR NEUROPATHY AT THE ELBOW

Objectives: Although ultrasonography is currently used in daily practice in the evaluation of soft tissue problems, its use in diagnosis of ulnar nerve entrapment at the elbow (UNE) is still limited. The purpose of this study is to demonstrate the feasibility of ultrasonograpy in UNE. Methods: This prospective study included 33 ulnar nerves of 33 consecutive patients ( 45,2 years, range: 23–69 years, 15 men and 18 women) with the diagnosis of unilateral UNE on clinical and electrodiagnostic studies and 32 ulnar nerves of 16 healthy volunteers ( mean age: 35,5 years, range: 26–62 years, 9 men and 7 women) as a control group were examined. The minimum and maximum diameters of the ulnar nerve and the cross sectional areas (CSA) at the level of the medial epicondyle, 4 cm proximal and 4 cm distal to the medial epicondyle. In statistical analysis, comparisons were made using student t tests. The Mann- Whitney U test was performed for the nonparametric variables, and all tests were considered significant at p<0.05 in 95% CIs. Results: The maximum diameter of the ulnar nerve at medial epicondyle (3,74±0,86 mm; 2,5–6,3 mm), proximal (2,68±0,31 mm; 2,1–3,3 mm) and distal to the medial epicondyle (2,37±0,30 mm; 1,9–2,9 mm) were significantly larger in patients when compared to the same parameters at the same levels in control subjects (2,75±0,37 mm; 2–3,5 mm; 2,16±0,26 mm; 1,6–2,7 mm; 2,16±0,27 mm; 1,7–2,6 mm, respectively, p<0,01). The CSA of the ulnar nerve at medial epicondyle (9,79±4,70 mm; 4-25 mm) and proximal (4,09±0,84 mm; 3-6 mm) to the medial epicondyle were also significantly larger in patients when compared to the same parameters at the same levels in control subjects (5,06±1,19 mm; 3-7 mm; 3,0±0,51 mm; 2-5 mm, respectively (p<0,01). The CSA distal to the medial epicondyle were larger in patients when compared to the CSA at the same level in control subjects, but this difference was not found statistically significant (p>0,05). Conclusions: Our ultrasonography findings are consistant with electrophysiologic and clinical findings in terms of identifying patients with UNE. Ultrasonography can become a screening imaging modality in patients with UNE.

DİRSEKTE ULNAR NÖROPATİDE ULTRASONOGRAFİNİN TANISAL DEĞERİ VE UYGULANABİLİRLİĞİ

Amaç: Ultrasonografinin dirsek düzeyinde ulnar tuzak tanısında kullanımı halen sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı dirsekte ulnar tuzak nöropatisinde ultrasonografinin tanı değerini ve uygulanabilirliğini göstermektir., Gereç ve Yöntem: Bu prospektif çalışmada klinik ve elektrodiagnostik çalışmalar ile dirsek düzeyinde ulnar nöropati tanısı almış 33 hasta ve kontrol grubu olarak 16 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Ultrasonografi ile medial epikondil düzeyinde, medial epikondilin 4 cm proksimali ve distalinde ulnar sinirin çapı ve kesitsel alanı ölçüldü. İstatistik analizlerde student t ve nonparametrik değişkenler için Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bütün testler p<0.05’te, %95 güven aralığıda anlamlı kabul edildi. Sonuç :Hasta grubunda ulnar sinir çapı medial epikondil düzeyinde (3,74±0,86 mm; 2,5–6,3 mm), proksimalde (2,68±0,31 mm; 2,1–3,3 mm) ve distalde (2,37±0,30 mm; 1,9–2,9 mm), kontrol grubuna göre (2,75±0,37 mm; 2– 3,5 mm; 2,16±0,26 mm; 1,6–2,7 mm; 2,16±0,27 mm; 1,7–2,6 mm, sırasıyla, p<0,01) anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Hasta grubunda kesitsel alan ölçümleri de medial epikondil düzeyinde (9,79±4,70 mm; 4-25 mm) ve proksimalde (4,09±0,84 mm; 3-6 mm) kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (5,06±1,19 mm; 3-7 mm; 3,0±0,51 mm; 2-5 mm, sırasıyla, p<0,01). Distalde kesitsel alan hasta grubunda kontrol grubuna göre yüksek olmasına rağmen bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0,05). Sonuç :Ultrasonografi bulgularımız, dirsekte ulnar nöropati tanısında klinik ve elektrodiagnostik bulgular ile uyumlu bulunmuştur. Ultrasonografinin dirsekte ulnar nöropatide tanısal tarama metodu olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz.