Hidrosefali ve ve pseudotumor serebri değisik teknikler kullanılarak ameliyat edilmektedir. Ventriküloperitoneal ve lumboperitoneal sant takılması da bu hastalıklar için mevcut olan tedavi seçenekleridir. Peritoneal kateter yerlestirilmesi ventrikuloperitoneal ve lumboperitoneal sant islemi sırasında basamaklardan birisidir. Bu çalısmada peritoneal ucun takılması ile ilgili olarak gelistirmis olduğumuz teknik ve bu teknikle opere edilen hastalarımız sunulmustur. Toplam 14 hasta bu teknikle opere edilmistir. Hastaların yası bes gün ile 56 yas arasındaydı. Hastaların dördüne lumboperitoneal sant, on hastaya ise ventrikuloperitoneal sant takılmıstır. Dokuz hasta 6 ay boyunca, bes hasta ise 1 ile 4 ay boyunca takip edilmistir. Hastaların hiçbirinde kateter tıkanması, infeksiyon problemi ile karsılasılmadı.

There are several techniques for treatments of hydrocephalus and pseudotumor cerebri. Venticuloperitoneal and lumboperitoneal shunting procedure are one of the treatment alternatives for these diseases. Peritoneal catheter placement is one of the steps during ventriculoperitoneal and lumboperitoneal shunting. We develop a new technique for the placement of the distal catheter. Fourteen patients have undergone this procedure in our clinic. Age range was Between 5 days and 56 years old. Four of them were lumboperitoneal shunting 10 of them were ventriculoperitoneal shunting. 9 patients were followed up 6 months and 5 patients were followed up Between 1 month and 4 months, and, none of them has experienced any catheter obstruction or infection. postoperatively.

Amaç Tıkanma sarılığında serbest oksijen radikal üretimi artmakta ve antioksidatif kapasite azalmaktadır. Melatonin serbest oksijen radikallerini azaltmakta, antioksidan etki göstermektedir. Melatonin, NF-?B ekspresyonunu azaltmakta, sitokin salınımı ve adhezyon molekül olusumunu inhibe etmektedir. Bu çalısmanın amacı; LPS ile uyarılmıs Tıkanma sarılığı modelinde Melatonin kullanımının karaciğer ve böbrek lipid peroksidasyonu ve NF-?B ekspresyonuna etkisini irdelemektir. Materyal Metod 60 rattan olusan 6 grup olusturuldu. Grup A: Sham, Grup B: Tıkanma Sarılığı, Grup C: Tıkanma Sarılığı + Melatonin (20 mg kg-1 intraperitoneal), Grup D: Tıkanma sarılığı+ LPS (10 mg kg-1), Grup E: Tıkanma sarılığı+ LPS + Melatonin. Grup F: Tıkanma sarılığı + Melatonin +LPS. Sonuçlar Serum ve doku (karaciğer/böbrek) MDA, MPO düzeyleri ve doku NF-?B seviyeleri grup 2, 4 ve 6’ da artmıs olarak bulundu. Melatonin uygulanmasını takiben (grup 3 ve 5), karaciğer/böbrek doku MDA ve MPO seviyelerinde azalma saptandı Ayrıca bu gruplarda; doku NF-?B seviyeleri diğer gruplara göre düsük bulundu. Yorum Bu deneysel çalısma modelinde LPS ile uyarılan tıkanma sarılığında melatonin etkisi arastırılmıstır. Melatonin kullanımı ile tıkanma sarılığı olusturulan deneklerde karaciğer ve böbrek dokusunda koruyucu etki sağlanmıstır. Ancak LPS ile uyarılan deneklerde melatonin verilmesinin endotoksemiyi önlemede etkili olmadığı görülmüstür.

Objectives In obstructive jaundice, free radical production is increased and antioxidative activity is reduced. Melatonin has a beneficial effect with antiinflammatory and antioxidant activity acting as a free radical scavenger. Melatonin inhibits the NF-?B expressions, suppresses cytokine expression/release and inhibits the adhesion molecule expressions. The aim of this study was to investigate the effects of Melatonin on liver and renal tissue NF- ?B expressions, serum and tissue lipid peroxidation in lipopolysaccharide (LPS) induced obstructive jaundice. Methods We randomized 60 rats into 6 groups. Group A: Sham, Group B: Obstructive jaundice, Group C: Obstructive jaundice + Melatonin (20 mg kg-1 intraperitoneal), Group D: Obstructive jaundice+ LPS (10 mg kg-1), Group E: Obstructive jaundice + LPS + Melatonin. Group F: Obstructive jaundice + Melatonin +LPS. Biochemical markers of lipid peroxidation as Malondialdehyde(MDA) and Myeloperoxidase(MPO) were determined after sacrifice in each groups. Results Serum and Liver/renal tissue MDA, MPO levels and tissues NF-?B increased in group 2, 4 and 6 compared to group 1. After the administration of Melatonin (group 3 and 5), liver/renal tissue MDA and MPO levels decreased; and tissues NF-?B levels decreased as compared to other groups. Conclusions In this model of OJ stimulated by LPS, Melatonin suppressed the adverse effects of OJ in the absence of LPS. It is clearly shown that melatonin acts as a hepatic and renal protective effect against oxidative stress in OJ. However, it failed to prevent lipid peroxidation in case of LPS-induced OJ when it is administrated before or after LPS.

Amaç Son 3 dekatta proksimal yerlesimli kolon kanser insidansı artmakla beraber tümör lokalizasyonunun sağkalım üzerine etkisi tartısmalıdır. Bu çalısmada tümörün yerlesim yerine göre sağkalım sonuçlarını karsılastırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem GATA Haydarpasa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi servisinde 1994-1998 yılları arasında kolon kanseri nedeni ile tedavi ve takip edilen 221 hasta çalısmaya alındı. Çekumdan transvers kolona kadar olan kısımdaki tümörler sağ kolon, splenik fleksuradan sigmoid kolona kadar olan kısımdaki tümörler sol kolon tümörleri olarak sınıflandırıldı. Klinik ve patolojik parametreler ki-kare testi ile, devamlı değiskenler Student’s t-test ile değerlendirildi. Sağkalım oranlarının değerlendirilmesinde Kaplan-Meier metodu, sağkalım oranlarındaki farkın değerlendirilmesinde log-rank testi kullanıldı. Bulgular Sağ kolon grubunda 93, sol kolon grubunda 128 hasta mevcuttu. Yas, cinsiyet, tümörün diferansiasyon derecesi ve evresi, metastatik lenf nodu sayısı, tümör çapı ve uzak organ metastazı açısından yapılan değerlendirmede istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç saptanmadı. Toplam çıkarılan lenf nodu sayısı analiz edildi ve tümör lokalizasyonu açısından istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edildi (p=0,031). Toplam sağkalım ve hastalıksız sağkalım farkı anlamlı değildi.Sonuç Kolon kanserli olgularımızın %42’sinin tümörü sağ kolon yerlesimli iken %58’inin tümörü sol kolon yerlesimli idi. Tümör lokalizasyonu bizim çalısmamızda prognoz üzerine etkili bir faktör olarak bulunmamıstır.

Background Although the incidence of proximal colon cancers has been increasing in last 3 decades, the effect of tumor localization on survival is contraversial. In this study we aimed to evaluate the characteristic and survival analysis of colon cancer patients according to the tumor localization (right and left sided), whom have been treated and followed at Gülhane Military Medical Academy Haydarpasa Training Hospital Department of General Surgery between January 1994 and May 2008. Methods A total of 221 patients was included to study. Tumors occuring from cecum to splenic flexure were classified as right colonic tumor, and tumors occuring from splenic flexure to rectosigmoid junction were included in left colon tumors. Clinical and pathological parameters were analyzed and Kaplan-Meier method was used for calculating survival rates according to the tumor localization. Results There were 93 patients in right colon cancer group and 128 in the other group. There was no statistically significant difference between two groups regarding age, gender, grade and stage of the tumor, number of metastatic lymph nodes, tumor size and distant metastasis. The difference between number of lymph nodes and localization of tumor was statistically significant between groups (p=0,031). There was no significant correlation between overall survival, disease free survival and tumor localization.Conclusion The tumor of our colon cancer patients was localized at right side of the colon in 42% and at left side of the colon in 58%. Localization of the tumor is not a prognostic factor according to our study.

Carcinoid tumors, or carcinoids, originate in hormone-producing cells of the gastrointestinal (GI) tract (i.e., esophagus, stomach, small intestine, colon), the respiratory tract (i.e., lungs, trachea, bronchi), the hepatobiliary system (i.e., pancreas, gallbladder, liver), and the reproductive glands (i.e., testes, ovaries). Carcinoids are classified as neuroendocrine tumors. They develop in peptide- and amineproducing cells, which release hormones in response to signals from the nervous system. Gastric neuroendocrine carcinoma (NEC) is an uncommon cancer of the stomach with agressive behavior and poor prognosis. They rarely cause signs and symptoms until advanced stages of the disease. Frequently, the diagnosis is made after they become symptomatic; as carcinoid syndrome. We report a case of a patient with autoimmune gastritis and a well differentiated neuroendocrine tumor of the stomach, early diagnosed and received early surgical treatment.

Tendon kılıfının lokalize tenosinovial dev hücreli tümörü sinovial dokunun yavas büyüyen iyi huylu bir tümörüdür. Tümörler en sık olarak elde ve ayaklarda gelisir, fakat ayak bileği ve diz eklemi etrafında da bulunabilir. Biz ayak bileği bölgesinde yerlesim gösteren lokalize tenosinovial dev hücreli tümörün ultrasonografi (US), manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve patoloji bulgularını sunduk.

Localized tenosynovial giant cell tumor of tendon sheath (L-TGCT) is a slowlygrowing benign tumor of the synovial tissue. The tumors most commonly occur in hands and feet, but also may be found around the ankle and knee joints. We present ultrasonography (US), magnetic resonance imaging (MRI) and pathological findings of a L-TGCT located in ankle region

Adduktör İnsersiyo Avulziyon Sendromu (“thigh splints”) addüktör kasların traksiyon periostiti olup kalça ve bacak ağrılarına neden olmaktadır. Bu sunumda sendromun MR bulguları ile yayınlanmıs diğer literatürler tanımlanmıstır. Ana diyagnostik kriter MR bulgularının takibi ve konservatif tedavi ye alınan yanıt olmalıdır.

Abductor insertion avulsion syndrome which is also known as thigh splints is a traction periostitis of the abductor muscles and may cause hip or leg pain. In this report MRI findings of this entity is described with a review of the related literature. But the main diagnostic criteria should be the follow-up of MRI findings with conservative therapy